Assendelfters groot

assendelfterHerkomst
De Assendelfters zijn naar de mening van sommigen de voorlopers van de gepelde Hollandse hoenders. Tot die conclusie is men ook geneigd te komen als men de hedendaagse Assendelfters vergelijkt met de gepelde Hol. hoenders van een eeuw geleden. Er bestaat een prachtige gekleurde plaat van een paar goudpel Hollandse hoenders van de hand van Harrison Weir uit het jaar 1853 en verschenen in ,,The Poultry Book” van Wingfield en Johnson. Deze dieren zijn meer geelpel dan goudpel.
Er bestaan nog gegevens over herhaalde exporten van gepelde hoenders uit Noord-Holland naar Engeland.

Via de kippenmarkten van Purmerend, Alkmaar en Amsterdam vonden deze hoenders onder de naam van ,,boerengeeltjes” verbreiding over een belangrijk deel van ons land. De oude locale benamingen der 4 kleurslagen waren boerengelen (geelpellen), bijltjes (zwaargepelde gelen), sprokkels (zilverpellen) en eiergelen (geelwitpellen). De boerengelen waren het meest verbreid. De anderen kwamen slechts sporadisch op de markten voor, behoudens de zilverpel haantjes, welke door de scheikuikenfokkers uit die dagen als eendags kuikens werden verkocht.

De Assendelfters staan momenteel weer volop in de belangstelling, het aantal fokkers stijgt gestaag. De kwaliteit is echter zeer wisselend, de speciaalclub zal de komende jaren middels een planmatige aanpak van de fok proberen de kwaliteit op een hoger niveau te brengen.

Algemeen voorkomen.
In type herinneren de Assendelfters het meest aan Friese hoenders. De staartdracht is echter wat minder hoog dan bij de Friese hoenders en is het lichaam iets meer gedrongen en de borst wat breder.

Haan Hen
Gewicht Ringmaat Gewicht Ringmaat
1.5-1.7 kg 15 mm 1.2-1.3 kg 13 mm

Kleurslagen
Momenteel zijn alleen goudpel en zilverpel erkend.
De speciaalclub zal citroenpel en geelwitpel wanneer deze worden gecreëerd voordragen voor erkenning. Andere kleurslagen lijken ons weinig toe te voegen aan ons ras en kunnen weinig steun van ons verwachten bij erkenning.

De kam is van het rozekamtype doch mist de verfijnde (gecultiveerde) vorm van die der hedendaagse gepelde Hollandse hoenders. Er komt nogal wat verscheidenheid van rozekamtype voor. Sommige dieren hebben een brede, korte rozekam. Bij andere is de rozekam langwerpiger, terwijl de doorn min of meer de buiging van de nek volgt. Weer andere vertonen een korte rozekam met enigszins gebogen bovenvlak met korte kamdoorn.
De voorkeur wordt gegeven aan een meer langwerpige kam die van voren breed is en naar achter versmalt met een middenlange kamdoorn die de neklijn enigszins volgt. Het kam oppervlak heeft vrij grof werk.

Kamfouten:
Zijspranken aan kamdoorn (uitsluitingsfout). Ingegroeide kamdoorn (uitsluitingsfout). Scheve kam.
Overhangende kam. Te gladde kam.

Oren Gestreefd moet worden naar geheel witte oren, iets rood in de randen komt regelmatig voor. Dit is echter geen fout zolang dit zich tot de randen beperkt.

De kinlellen variëren van middellang tot kortrond al naar gelang van de soort rozekam, welke zij hebben. Ze moeten helderrood zijn, goed afgerond en fijn van weefsel. De ogen zijn oranjerood.  De snavel is blauwachtig hoornkleurig wit.

De beenkleur is blauw. Witte tenen is het begin van een slechte beenkleur!

Kleur en peltekening
Geelpel is een lichte variëteit van goudpel.

De grondkleur is lichter, bij de haan is het goudbruin vervangen door goudgeel, bij de hennen goudgeel door geel.
Het lichaam, kop, hals,schouders en zadel van de haan zijn afgezien van enige peltekening in het achterlijf, zo egaal mogelijk van kleur. Over het algemeen zijn vooral de hanen nog te rood.
De kleur bij de hennen komt al aardig in de goede richting. Over het algemeen houden keurmeesters wel rekening met de stand van het ras en vallen niet te zwaar over de kleur, de gewenste richting moet echter wel worden aangegeven.

De peltekening gelijkt op die der Friese hoenders. Aan weerzijden van de schacht liggen paarsgewijs pelvlekjes in de vorm van graankorrels. 3-5 paren zijn toegestaan waarbij alleen de buitenste paren zichtbaar zijn. Over het algemeen is de pelling wat grover dan bij de Friese hoenders (net als bij de kam wat minder gecultiveerd.
De hals bij de hen moet ongetekend zijn (schone hals) en de borst moet tot de vleugelboeg ongetekend zijn.
Fouten in de pelling zijn:
Hoefijzertekening (komt vooral voor in de borst). Samengestelde tekening, hierbij liggen de pelvlekken niet los van elkaar en lopen vaak over de schacht in elkaar over (kerstboompjes). Pelvlekken verwaterd en niet intensief zwart.

 slechte_pelling Mooie_pelling
Slechte pelling Mooie pelling

Vleugeltekening haan:
Grote slagpennen: buitenvaan goudgeel; binnenvaan goudgeel met enige zwarte tekening.
Kleine slagpennen: buitenvaan goudgeel met enige zwarte aan de punt; binnenvaan goudgeel met overdwars zwarte tekening; Tekening mag niet te zwart worden en lichte vlekken zijn ongewenst;
Vleugeltekening hen:
Grote slagpennen: goudgeel met fijne overdwarse zwarte tekening;
Kleine slagpennen: goudgeel met fijne overdwarse zwarte tekening;
Buitenvaan kleine slagpennen moeten getekend zijn anders ontstaat een gele ongetekende vleugeldriehoek.
Staarttekening haan
Zadelbehang ongetekend. staartstuurveren zwart. Sikkels en bijsikkels zwart met goudgele zoming.
Veelal is de zoming niet scherp, hier moet wel naar gestreefd worden.
Staarttekening hen
Staartdekveren geel met peltekening. Staartstuurveren geel met zwarte banden. vaak zijn de staartstuurveren erg zwart en zijn alleen de bovenste getekend. Het wordt als ideaal beschouwd als de bovenste drie getekend zijn.

Buik en dijen
Geel met met of minder duidelijke peltekening

Zilverpel
De beschrijving van de tekening voor de zilverpellen is gelijk aan de geelpel, alleen waar goudgeel of geel gebruikt wordt, moet zilver worden gelezen. De hennen zijn over het algemeen goed zilver, de hanen zijn vaak wat crème in de hals of hebben wat rood in de vleugelbanden.

Eigenschappen
De legkracht is goed. De leg stemt overeen met die der Hollandse hoenders en Friese pellen. Broedsheid komt zelden voor. De eierschaalkleur is zuiver wit.

De Assendelfter is uitermate geschikt voor de vrije uitloop.